به نظر مي‌رسد كه آموزش دوران بارداري راه مناسبي براي ايجاد خودباوري در مورد توانايي انجام زايمان طبيعي و كاهش ترس زايمان و متعاقب آن افزايش زايمانهاي طبيعي در كشور مي‌باشد.
اين پژوهش كه با عنوان تاثير الگوي پرسيد و پروسيد با تركيب مدل اعتقاد بهداشتي و تئوري خودكارآمدي به منظور افزايش زايمان طبيعي در زنان نخست‌زا، توسط يكي از دانش‌آموختگان مقطع دكتري رشته آموزش بهداشت در دانشگاه تربيت مدرس انجام شد، يك كار آزمايي باليني است كه طي سالهاي 84 تا 86 در دو مرحله بر روي زنان باردار صورت گرفت.
مرحله اول بومي سازي پرسشنامه خود كارآمدي و ترس زايمان و مرحله دوم انجام مداخله بر اساس مدل تركيبي مي‌باشد.
مرحله نخست اين تحقيق بر روي 176 زن باردار مراجعه كننده به بيمارستان‌هاي زنان و زايمان آموزشي منتخب شهر تهران انجام شد.
مرحله دوم پژوهش، كارآزمايي باليني بود كه در سال 86 بر روي 100 زن نخست زاي مراجعه كننده به بيمارستان ميلاد انجام شد.
زنان نخست‌زا با حاملگي كم خطر در سه ماهه دوم حاملگي كه نمره ترس زايمان در آنها 28 يا بيشتر بود، به طور تصادفي در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند.
گروه آزمون 9 هفته برنامه آموزش تئوري محور را دريافت كردند، در حالي كه گروه شاهد، تنها از مراقبت روتين برخوردار بودند.
اطلاعات توسط پرسشنامه جمع‌آوري و داده‌ها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند و نتايج نشان داد كه پرسشنامه خودكارآمدي و ترس زايمان از همسويي بالايي برخوردار است.
قبل از مداخله، اختلاف معناداري از لحاظ ترس زايمان در دو گروه وجود نداشت اما پس از مداخله كاهش معناداري در نمره زايمان در گروه آزمون ديده شد از نظر نمره كلي آگاهي، نگرش، منافع و موانع درك شده و خودكارآمدي زايمان به عنوان عوامل مستعد كننده، عوامل قادر كننده و عوامل تقويت كننده در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد پس از مداخله اختلاف معناداري مشاهده شد.
از نظر پيامد حاملگي، ميزان سزارين در گروه آزمون به طور معناداري كمتر از گروه شاهد بود.
گفتني است، اين تحقيق در قالب رساله دكتري تخصصي محبوبه خرسندي به راهنمايي دكتر فضل الله غفراني پور و با مشاوره دكتر عليرضا حيدرنيا و دكتر سقراط فقيه زاده در دانشكده علوم پزشكي دانشگاه تربيت مدرس انجام شد.
يافته‌هاي يك تحقيق در دانشگاه تربيت مدرس نشان مي‌دهد كه مداخلات آموزشي طراحي شده بر مبناي تئوري‌ها و مدل‌هاي آموزش بهداشت مي‌توانند به عنوان راهكارهايي در كاهش سزارين معرفي شوند.
به گزارش ايسنا، افزايش سزارين‌هاي غير ضروري يك معضل بهداشتي است كه زندگي بسياري از زنان را در ايران تحت تاثير قرارداده است.
در برخي از نقاط كشورمان بيش از 25 درصد زايمان‌ها به روش سزارين انجام مي‌شود.
به طور كلي ميزان سزارين در ايران سه تا چهار برابر ميزان مورد قبول سازمان بهداشت جهاني است.
شواهد قابل ملاحظه‌اي مبني بر نقش اوليه ترس از زايمان در تقاضاي سزارين و همچنين تاثير ترس بر وقوع تجارب منفي زايمان و سزارين اورژانسي وجود دارد.
اولین باشید که نظر می دهید