تاکنون مشخص شده که نوزادان داراي‌يک ظرفيت زباني ذاتي هستند که به آنها در فراگيري زبان کمک مي‌کند؛ اما پژوهش‌ها هنوز در آغاز راه فهم دقيق نحوه عملکرد اين ظرفيت قرار دارند. نوزادان با شنيدن هر آوا تلاش مي‌کنند حالت مناسب براي توليد آن را در دهانشان ايجاد کنند، حتي اگر تابحال نحوه توليد آن آوا را توسط اطرافيان نديده باشند. اين توانايي ويژه بدليل فعال شدن بخش‌هاي خاص در مغز آنهاست که با شنيدن صداي مادر اتفاق مي‌افتد. بنابراين صداي مادران نقش اساسي در فراگيري زبان نوزادان دارد.
پژوهشگران دانشگاه مونترال به تازگي دريافته‌اند که صداي مادر بخشي از مغز نوزادان را که مسئول فراگيري زبان است، فعال مي‌کند.
در اين پژوهش صداي مادر و پرستار غريبه‌اي براي 16 نوزاد پخش و سپس علائم مغزي آنها با استفاده از الکترودهايي که به سرشان متصل بود، بررسي شد. اسکن‌ها نشان دادند که با پخش صداي مادر، فعاليت‌هايي در نيمکره چپ مغز نوزادان، و در بخش‌هايي که مسئول تحليل صوت و ايجاد مهارت‌هاي حرکتي لازم براي توليد آن در مغز هستند، صورت مي‌گيرد.
اما زماني که صداي پرستار براي نوزادان پخش مي‌شود، برعکس اين حالت اتفاق مي‌افتد. با پخش صداي پرستار غريبه، نيمکره راست مغز نوزادان که با آواشناسي مرتبط است، از خود فعاليت‌هايي را نشان مي‌دهد.
اولین باشید که نظر می دهید