وزير آموزش و پرورش با اعتقاد به اين كه نبايد قداست دانشآموز و مدرسه با نسبت دادن آسيبهاي اجتماعي مانند اعتياد به دانشآموزان شكسته شود، اذعان كرد: 14 ميليون دانشآموز در كشور تحصيل ميكنند، به فرض، اگر هم آمار وجود 30 هزار معتاد در سنين دانشآموزي صحت داشته باشد، آوردن واژه دانشآموز در اين ميان تنها باعث نگراني افكار عمومي ميشود كه براي مثال نكند، فرزند ما هم در مدرسه دچار اعتياد شود و نكند اين نابساماني در مدارس شايع است؟! وي در ادامه خاطر نشان كرد: من به صراحت اعلام ميكنم و همه نيز ميدانند كه محيط مدارس از نظر فرهنگي و تربيتي يك محيط كاملا امن است و هيچ دانشآموزي در محيط مدرسه به اين نوع گرفتاريها دچار نميشود. در صورت رفع محدوديتهاي اعتباري، آموزش پيشگيري از اعتياد به مدارس وارد ميشود آموزش پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي از طريق انجمنهاي اوليا و مربيان در دستور كار است وزير آموزش و پرورش در ادامه در پاسخ به اين كه آموزش پيشگيري از اعتياد چه زماني به مدارس و كتب درسي وارد ميشود؟ به ايسنا گفت: آموزش و پرورش، آموزش پيشگيري از همه آسيبهاي اجتماعي به دانشآموزان طبق نياز روز را وظيفه خود مي داند، اما محدوديتهاي اعتباري هم در اين زمينه كاملا موضوعيت دارد. وي با تاكيد بر اين كه اين آموزشها بار سنگيني را به آموزش و پرورش تحميل ميكند، يادآور شد: در گذشته چنين بوده است كه وظايف سنگيني را براي آموزش و پرورش تعيين ميكردند، بدون اين كه اعتبار لازم براي انجام آنها را پيشبيني كنند، لذا تنها مانع اصلي كنوني موجود در تحقق آموزشهاي جامع پيشگيري از اعتياد و ساير نابسامانيهاي اجتماعي كمبود اعتبار است؛ اما در هر صورت آموزش و پرورش آمادگي كامل براي همكاري با ساير دستگاهها در اين زمينه دارد. فرشيدي در پايان اعلام كرد: علاوه بر اين در نظر داريم، با فرستادن مدرسان مجرب به جلسات انجمن اوليا و مربيان در مدارس سراسر كشور، آموزش گسترده پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي به خانوادهها را آغاز كنيم.
محمود فرشيدي در گفتوگو با خبرنگار «آموزش و پرورش» ايسنا، با تاكيد بر اين كه نبايد به جمعيت 30 هزار نفري معتادان بين سنين 14 تا 20 سال عنوان دانشآموز اطلاق شود، گفت: وقتي گفته ميشود دانشآموز يعني مدرسه، لذا اعلام آمار آسيبهاي اجتماعي در سنين نوجواني با اطلاق عنوان دانشآموز صحيح نيست، زيرا اعتياد اين افراد كه لزوما به تحصيل آنها مربوط نميشود! وي افزود: اين 30 هزار نفر در خارج از محيط مدرسه يا براي مثال در محل اشتغال خود معتاد شدهاند، از اين رو اعتياد آنها ارتباطي با مدرسهشان ندارد و حال اگر عنوان دانشآموز به اين افراد اطلاق شود، يك ارتباط ناخودآگاه بين اعتياد و محيط مدارس ايجاد ميشود كه اين امر تنها بياعتماد كردن جامعه نسبت به محيط مدارس را در پي دارد.
اولین باشید که نظر می دهید