الف : پدر یا مادر فوت نمایند که در این صورت مطابق ماده 1171 قانون مدنی ؛ «در صورت فوت یکی از ابوین ، حضانت طفل با آنکه زنده است خواهد بود . هر چند متوفی پدر طفل بوده و برای او قیم معین کرده باشد .» حضانت فرزند با مادر است و هیچ کسی حتی پدر بزرگ از نظر قانونی حق ندارد حضانت فرزند را از مادر سلب کند .
ب : حالت دوم زمانی است که پدر و مادر از یکدیگر طلاق می گیرند که در این صورت مطابق ماده 1169 قانون مدنی مادر تا سن 7 سالگی کودک ، برای حضانت او اولویت دارد و پس از آن حضانت فرزند با پدر است و مطابق تبصره این قانون بعد از 7 سالگی در صورت بروز اختلاف ، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک با تشخیص دادگاه است . نماینده قوه قضائیه در شورای فرهنگی اجتماعی زنان در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار ایونا در این باره گفت : حضانت به مفهوم نگهداری فرزند و همچنین مسوولیت مدنی ناشی از نگهداری او است و تمامی این مسوولیت بر عهده کسی است که حضانت او را بر عهده می گیرند .
فاطمه بداغی در پاسخ به سووال خبرنگار ما مبنی بر اینکه چرا عواطف مادر در حضانت فرزند نادیده انگاشته می شود گفت : سپردن بچه به مادر یک محدودیت است برای او و همچنین دادگاه پس از طلاق مصلحت کودک را در نظر می گیرد نه عواطف مادری را . بداغی در ادامه افزود : خیلی از خانم ها نمی دانند که حضانت فرزند را بر عهده بگیرند چه محدودیتها و مسوولیتهای مدنی برای آنان ایجاد می کند . هر چند که دوری فرزند برای مادر و کودک غیر قابل تحمل است اما وقتی که زنان با مسوولیت های مدنی که در قبال حضانت فرزند عهده دار می شوند فرزند خود را با رضایت کامل به پدر می دهند . بداغی افزود : توجه به این نکته بسیار مهم است که اگر حضانت فرزندان پس از طلاق به طور مطلق بر عهده مادران گذاشته می شد در موارد بسیاری زنان در نهایت متضرر می گشتند . به گزارش ایونا ، نماینده قوه قضائیه اظهار داشت : فرزند تا سن 7 سالگی با مادر خود است و با توجه به تامین اقتصادی فرزند توسط پدر بر اساس ماده 1999 قانون مدنی که حتی زمانی که حضانت فرزند با مادر است را نیز شامل می گردد ، طبیعی است که پدر در کنار این مسوولیت سنگین از حق زندگی مشترک با فرزند خویش نیز برخورد کرد .
در قوانین موجود کشور پیرامون حضانت فرزند عواطف مادری نادیده انگاشته شده و فرزند بعد از طلاق سال های محدودی را با مادر می گذراند . به گزارش ایونا ، حضانت فرزند به معنای نگاهداری از فرزند بود و مطابق ماده 1168 قانون مدنی (نگاهداری اطفال هم حق و هم تکلیف ابوین است) ، لذا پدر و مادر به طور یکسان در ایام زندگی مشترک مسوول حفاظت از فرزندان می باشند . مسئله از زمانی آغاز می گردد که پدر و مادر از یکدیگر جدا شوند که دو حالت موجود است …………….
اولین باشید که نظر می دهید