طرح ازدواج سبز یکی از چندین طرحی است که وزارت ورزش و جوانان ارایه داده است. این طرح نه به دلیل اهمیت ازدواج و تلاش برای تشویق جوانان، بلکه به دلیل تفاهم‌نامه با معاونت محیط زیست، سبز نامیده می‌شود و هدف آن اصلاح الگوهای اجتماعی و محیط زیستی پیشنهاد شده است.
به گزارش مهرخانه، ازدواج پیوند دو فرد است که قرار است با تبدیل‌شدن به “ما”، آرامش و امنیت عاطفی و روانی برای یکدیگر به ارمغان آورند. علاوه بر ثمرات فردی ازدواج که فرد را بانشاط و مسئولیت‌پذیر می‌کند ازدواج اهداف اجتماعی جدی نیز دارد. اصولاً در یک جامعه انسانی نمی‌توان کنشی را یافت که کاملاً فردی باشد. حتی عملی که در اختفای کامل انجام می‌گیرد، بر جمع تأثیرگذار است. به این ترتیب است که ازدواج به عنوان یکی از بااهمیت‌ترین تصمیمات فردی قلمداد می‌شود که آثار مهمی برای جامعه دربردارد.
اگرچه تصمیم به ازدواج، عملی فردی قلمداد می‌شود، اما نگاهی عمیق‌تر بیان‌گر وجود فرهنگ و رسوم در نهان آن است. افراد بر طبق مراسمات فرهنگی و رسوم قومی و فامیلی خود، اقدام به انتخاب همسر می‌کنند. در این میان زنان و مردان در مسیرهای خاص هدایت می‌شوند که از آن جمله می‌توان به ابتنای ازدواج بر درخواست مرد از زن اشاره کرد.
مسئله دیگر در تحقق امر ازدواج، فراهم‌بودن شرایط اجتماعی و اقتصادی آن است. مرد لازم است دارای شغلی باشد که بتواند همسر و فرزندانش را تأمین کند. ازآن‌جاکه این مسئولیت در فقه و قانون بر عهده مرد است، مشارکت زنان در آن اگرچه مفید فایده و کمک‌رسان به خانواده است، اما مسئولیت فرزندآوری و فرزندپروری و البته معافیت فقهی، این مسئولیت را مستقیماً از وظایف مرد می‌شمارد. وضعیت اجتماعی برای زنان دارابودن ویژگی‌های خاص فردی و البته فراهم‌کردن لوازم زندگی در حد مقدور است؛ امری که امروز در چرخه چشم‌وهم‌چشمی‌ها تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌های دختران جوان و خانواده‌های آنان شده است.
ازدواج موقعیت و تشخص خاصی به زن و مرد می‌بخشد. قرارگرفتن در این موقعیت به دختر و پسر جوان، منزلت افراد بزرگسال و بالغی را اعطا کرده و آنان را در چشم دیگران محترم و نظرات آنان را قابل بررسی می‌داند. فرزنددارشدن و تشکیل خانواده منزلت دیگری به زوج جوان اضافه کرده و آنان را افراد مسئولیت‌پذیری می‌نمایاند.
نگاهی کوتاه به مزایای ازدواج، این سؤال را پیش می‌آورد که چرا جوانان رغبت و تمایلی نسبت به این امر مقدس از خود نشان نمی‌دهند؟
بدیهی است که پاسخ به این پرسش، موجب پیش‌کشیدن مسایل اقتصادی می‌شود. نبود امکانات شغلی و بالابودن هزینه مسکن و سنگین‌شدن هزینه مراسمات ازدواج از آن جمله است. چنان‌چه این امر را صادق بدانیم، باز هم پرسش دیگر باقی می‌ماند که چرا دختران و پسران جوان دارای امکانات، حاضر به ازدواج و تشکیل خانواده نبوده و یا آن‌را تا دهه چهارم زندگی خود به تأخیر می‌اندازند؟
مسایل و موانع ازدواج جوانان را نمی‌توان به همه تسری و تعمیم داد، اما یک نکته وجود دارد که در اغلب پاسخ‌ها مشترک است: تغییر ذهنیت‌ها نسبت به امر ازدواج. اهیمت و بداهت این مسئله تا آن‌جاست که پرسش و پاسخ کوتاهی با هر جوان مجردی آن را می‌نمایاند، اما آن‌چه باعث تعجب و حیرت است، نادیده‌ماندن این امر مهم و پرداختن به حواشی است که بعضاً در طرح‌های گوناگون برای ازدواج مطرح می‌شود. طرح ازدواج سبز یکی از چندین طرحی است که وزارت ورزش و جوانان ارایه داده است. این طرح نه به دلیل اهمیت ازدواج و تلاش برای تشویق جوانان، بلکه به دلیل تفاهم‌نامه با معاونت محیط زیست، سبز نامیده می‌شود و هدف آن اصلاح الگوهای اجتماعی و محیط زیستی پیشنهاد شده است.
به نظر می‌رسد مسئله ازدواج جوانان آنقدر بااهمیت و در عین حال پیش‌افتاده فرض شده است که با هر پسوند و پیشوندی همراه می‌شود؛ بدون آن‌که از پیش تأملی جدی در اهداف این همراهی و امکان اجرایی‌شدن آن شده باشد. کدام‌یک ازطرح‌های وزارت ورزش و جوانان موفقیت چشم‌گیر داشته است یا فارغ از موفقیت، به نتیجه رسیده است که هر روز با عنوان جدید و در تفاهم‌نامه با وزارتخانه یا دستگاه دیگر، طرحی برای ازدواج جوانان ارایه می‌شود؟ آیا ازدواج به آن میزان پیش پاافتاده محسوب می‌شود که از میان تمامی مسایل مربوط به آن، نگرانی برای گل‌ها باقی مانده است؟ جای تعجب است که سرمایه فکری، انسانی و مالی صرف چنین پیشنهاداتی شود که بیش از اثربخشی سبب ناامیدی جوانان از مسئولین می‌شود؛ درحالی‌که مسئله اصلی جوانان برای ازدواج، اشتغال و مسکن و اخلاق همسرداری است، ارایه چنین طرح‌هایی، این سؤال را در ذهن می‌آورد که آیا پیشنهاددهندگان در مورد جوانان ایرانی صحبت می‌کنند؟
مسئله ازدواج امری بسیار جدی است. آیا زمان آن نرسیده فکری جدی در این خصوص صورت گیرد؟ نگرانی برای آینده کشوری که در آن یازده میلیون دختر و پسر مجرد وجود دارد، عزم جدی برای مدیریت آن را می‌طلبد؛ نه آن‌که با ارایه طرح‌های خام و به بهانه ازدواج جوانان، به مسایل و مشکلات جدی آنان توهین شود. زمان آن است که نسل جوان با همه دغدغه‌های معیشتی و نیازش به ازدواج، جدی گرفته شود و با نگاهی معقولانه به خواست بر حق آنان توجه شود. چنان‌چه طرحی توان و قصد لازم و کافی را برای حل مسئله ازدواج ندارد، بهتر آن است که از ابتدا ارایه نشود و بیش از این، اعتماد جمعی به درایت و تدبیر بدنه کارشناسی مسئولین امر را متزلزل نکند.
اولین باشید که نظر می دهید