یک جمعیت شناس با بیان اینکه ازدواج کودکان یک معضل است و شاخص توسعه نیافتگی هر جامعه به شمار میآید، گفت: میزان ازدواج دختران ۱۰ تا ۱۴ سال در سال ۸۵، ۱۰ درصد بوده که این میزان در سال ۹۵ به ۱۴.۵ درصد افزایش یافته است.
شهلا کاظمی پور که در نشستی در معاونت ساماندهی جوانان وزارت ورزش و جوانان در مورد موضوع ازدواج صحبت میکرد با اشاره به موضوع کاهش باروری در ایران و مسئله سالمندی گفت: جمعیت ایران مانند سایر کشورها از گذشته تا به الان رشد مثبتی را تجربه کرده است. به طوریکه جمعیت ۱۰ میلیونی ایران در سال ۱۳۰۰ به ۱۹ میلیون در سال ۱۳۳۵ رسیده؛ همچنین بین سالهای ۵۵ تا ۶۵ رشد ۳.۹ درصدی را تجربه کرده است. از سال ۸۵ به ۹۰ نیز جمعیت ایران از ۷۰ میلیون به ۷۵ میلیون و از سال ۹۰ تا ۹۵ به حدود ۸۰ میلیون رسیده است.
جمعیت نیست. به طوریکه رشد جمعیت ایران در سال ۹۰ به ۹۵، ۱.۲۴ درصد بوده است. این کاهش ادامه خواهد یافت و طی ۲۵ سال .آینده رشد جمعیت در حالی به صفر درصد میرسد که جمعیت ایران بالای ۱۱۰ میلیون نفر است
این استاد دانشگاه با بیان اینکه کاهش باروری مسئله نیست بلکه یک روند جمعیتی حتی در کشورهای پیشرفته است اظهار کرد: رشد جمعیت در سال ۹۵ به ۲.۱ درصد رسیده که اگرچه این میزان تعدیل شده است اما در نتیجه گشتاور جمعیتی مربوط به جوانان دهه ۶۰ است که وارد سن ازدواج و فرزندآوری شدهاند.
کاظمی پور با بیان اینکه ۴۶ درصد از جمعیت زیر ۱۵ سال دهه ۶۰ به تدریج به سن فعالیت رسیدهاند، گفت: بالاترین رقم جمعیت فعال در کشور در سالهای ۹۰ تا ۹۵ بوده به طوریکه ۷۲ درصد جمعیت بین ۱۵ تا ۶۴ سال قرار داشتند. تنها شش درصد از جمعیت بالای ۶۵ سال بودند و به این ترتیب بین جمعیت این دهه حدود ۲۰ درصد جمعیت سالخورده میشوند.
انتقادی بر آمار سالخوردگی جمعیت ایران تا ۲۵ سال دیگر
وی با انتقاد از گفتههایی که در آن ادعا میشود تا ۲۵ سال آینده ۶۰ درصد جمعیت ایران سالخورده میشوند تصریح کرد: هر کشوری وارد مرحله پنجره جمعیتی میشود؛ پنجره جمعیتی برای کشور ما نیز حدود ۳۰ سال است که این دوره از سال ۸۵ در کشور آغاز شده اما این دوران تبدیل به فرصت میشود که از نیروی جمعیتی فعال در عرصه اشتغال و بهره وری استفاده کنیم. در غیر این صورت موجب بیکاری و مصرف گرایی میشود.
ادعای کاهش «ازدواج» و افزایش «طلاق» نادرست است
این جمعیت شناس با بیان اینکه بر اساس آمارهای سال ۹۵ ثبت احوال اعلام کرده است تعداد ازدواجها رو به کاهش است، گفت: بالاترین میزان تعداد ازدواج در سال ۹۰ با رقم حدود ۸۹۰ هزار مورد بوده است در حالی که این میزان در سال ۹۵ به حدود ۷۰۰ هزار مورد رسیده است؛ این در حالیست که ثبت احوال همچنین به افزایش تعداد طلاقها نیز اشاره میکند به طوریکه معتقد است میزان طلاقها در سال ۸۵، ۱۴۰ هزار مورد بوده که این میزان در سال ۹۵ به ۱۷۰ هزار مورد رسیده است اما به دلیل اعلام رقم مطلق و خام ازدواج و طلاق، ادعای کاهش ازدواج و افزایش طلاق نادرست است.
کاهش تعداد زنان مجرد
وی با بیان اینکه تعداد زنان مجرد ۱۵ سال به بالا در سال ۸۵، هفت میلیون و ۲۰۰ هزار نفر بوده است گفت: این تعداد در سال ۹۰ به شش میلیون و ۷۰۰ هزار نفر رسیده است.
کاظمیپور با اشاره به اینکه تعداد زنان مجرد ۱۵ سال به بالا در سال ۹۵ به پنج میلیون و ۸۰۰ هزار نفر رسیده است، افزود: زمانی که تعداد ازدواجهای ثبت شده در ثبت احوال را به کل جمعیت تقسیم میکنیم گفته میشود این رقم کاهنده است. بنابراین بدیهی است که وقتی تعداد ازدواجها کاهش مییابد و جمعیت بیشتر میشود، میزان خام ازدواج نیز کاهش یابد اما باید میزان خالص ازدواج حساب شود یعنی تعداد ازدواجها در جمعیت در معرض ازدواج تقسیم شود. میزان خام ازدواج ۱۰ در ۱۰۰۰ نفر بوده که الان به ۸.۸ در ۱۰۰۰ نفر رسیده است. این در حالیست که در سال ۸۵ میزان خالص ازدواج ۱۰۳ نفر در ۱۰۰۰ نفر بوده که این میزان در سال ۹۵ به ۱۱۳ نفر در هر ۱۰۰۰ نفر رسیده است. به این ترتیب میتوان نتیجه گرفت که میزان ازدواج افزایش یافته است.
این جمعیت شناس در ادامه تاکید کرد: البته مشکل ما در خود ازدواج نیست بلکه در بحث انتخاب است که چه میزان ازدواجها دارای ثبات هستند؟ اگر ازدواج اندیشیده باشد و استحکام منجر شود، سالم است.
وی با اشاره به پژوهشی که در دهه ۸۰ و در بین جمعیت ۳۰۰۰ نفری در مورد ازدواج دانشجویی انجام داده است اظهار کرد: در این پژوهش از جوانان پرسیده شد که با وجود ازدواج ساده دانشجویی آیا مراسم دیگری نیز برگزار کردهاند که آمارها نشان میدهد تعداد زیادی از آنها به این پرسش پاسخ مثبت دادهاند. بنابراین باید گفت که برای تسهیل ازدواج باید به سمت ازدواج اندیشیده شده حرکت کرد و با پول و وام ازدواج صورت نمیگیرد.
کاظمی پور با اشاره به میزانهای ویژه سنی ازدواج نیز تصریح کرد: این میزانها به این معنا هستند که باید در هر سن تغییرات ازدواج را بررسی کنیم. تعداد مجردین در هر سنی بین ۱۰ تا ۴۹ سال باید بررسی شود و در هر سنی ازدواجهای آن سن به تعداد مجردهای همان سن تقسیم شود.
این استاد دانشگاه ادامه داد: آمارها نشان میده%D