او خاطرنشان کرد: امروزه اين پسران با ناديده گرفتن مشکلات احتمالي بعدي از قبيل جا به جا شدن نقش همسري با مادري، رياست و مديريت کامل خانم‌ها در تمام امور زندگي که به واسطه بزرگتر بودن و تجربه بيشتر خواه ناخواه سررشته مسائل به زنان سپرده مي شود و مشکلات قابل پيش بيني ديگر، به چنين ازدواج‌هايي تمايل نشان مي‌دهند.
گمار بيان داشت: ازدواج‌هايي از اين دست اغلب حتي در صورت تداوم، روال طبيعي و منطقي زندگي‌هاي با فاصله سني مناسب را نخواهد داشت.
مدرس گروه روانشناسي دانشگاه گفت: پسران جوان در ازدواج با زنان مسن محل اتکاي خود را از والدين به همسر خود تعويض مي‌کنند.
وی افزود: به نظر مي‌رسد در اين نوع گرايش، تمايل به تکيه به همسر به عنوان نقطه اتکاي زندگي در جريان مشکلات و مسائل زندگي پر تنش جامعه امروز است و پسران جوان که تاکنون اغلب به والدين متکي بوده‌اند، تمايل دارند اين اتکا را حفظ کرده و تنها جاي والدين را با همسر تعويض کنند.
اولین باشید که نظر می دهید