محققان آلمانی در پژوهش خود به بررسی تاثیرات طولانی‌مدت تماس با پرتو بر احتمال جنسیت كه یك نشانگر ژنتیكی برای آشكارسازی جنسیت كودك به شمار می‌رود، پرداختند. آنها بطور خاص بر داده‌های احتمال جنسیت در كنارعواقب جوی جهانی آزمایش بمب هسته‌ای در غرب اروپا و آمریكا، عواقب ناشی از حوادث هسته‌ای در سراسر اروپا و همچنین انتشارات رادیواكتیو از تاسیسات هسته‌ای در شرایط اجرایی عادی در سوئیس و آلمان پرداختند.
تحلیل‌های آنها نشان‌دهنده یك شكاف قابل توجه بین نسبت تعداد زنان و مردان در هر سه مورد بود :
– افزیش تولد نوزادان پسر به نسبت نوزادان دختر در اروپا و آمریكا در سالهای 1964 تا 1975 احتمالا در نتیجه ذرات رادیواكتیو و آزمایش‌های هسته‌ای در جو جهانی بوده است.
– یك جهش قابل توجه در احتمال جنسیت در اروپا در سال 1987 در پی حادثه چرنوبیل دیده شد كه در آمریكا اثری از آن نبود.
– در میان افرادی كه در نزدیكی تاسیات هسته‌ای سوئیس و آلمان در فاصله 35 كیلومتری آن زندگی می‌كنند، افزایش قابل توجهی در احتمال جنسیت در زمان فعالیت این تاسیسات مشاهده شده است.
موضوعی كه هنوز چندان روشن نشده این است كه آیا این افزایش در تولد نوزادان پسر به نسبت به دختران در نتیجه كاهش دفعات تولد نوزاد دختر است یا افزایش دفعات تولد پسران.
همچنین این محققان برآورد كرده‌اند كه نقص تولد و تولد نوزاد مرده یا نوزادان معلول پس از انتشار جهانی پرتو یونیزه تا چندین میلیون در جهان افزایش داشته است.
پرتو یونیزه برای نسل انسانی بدون خطر نیست و بتازگی هم یافته‌های یك پژوهش جدید نشان می‌دهد قرار گرفتن در معرض پرتوهای هسته‌ای، توازن نسبت تولد پسران و دختران را به هم می‌ریزد.
به گزارش ایسنا، این پژوهش نشان می‌دهد كه پرتوهای آزمایشات هسته‌ای پیش از پیمان منع آزمایش سلاح‌های هسته‌ای در سال 1963، فاجعه چرنوبیل و زندگی در كنار تأسیسات هسته‌ای باعث تاثیرات منفی طولانی‌مدت بر نسبت تولد پسران بر دختران (احتمال جنسیت) شده است.
گفته می‌شود كه پرتو یونیزه در نتیجه فعالیت اتمی از ویژگی‌های جهش‌زا برخوردار بوده و از این رو تاثیرات مضری بر باروری دارد. تا پیش از این تصور می‌شد كه این تاثیرات ممكن است در مردان به تولیدمثل فرزندان پسر بیشتر و در زنان به دختران بیشتر منجر شود……..
اولین باشید که نظر می دهید