وقتي 2 نفر با هم ازدواج مي‌کنند، نسبت به همسرشان احساس مالکيت دارند و گاهي به خودشان حق مي‌دهند که در مورد هر چيز مربوط به او تصميم بگيرند و اين به معني از دست دادن حريم خصوصي است که در نتيجه آن احساس بي‌هويتي، پرخاشگري و عصبي بودن به وجود مي‌آيد. زوج‌هايي که زيادي دم پر هم هستند و حريم خصوصي همديگر را نقض مي‌کنند، بعد از مدتي به شخصيت‌هايي وابسته تبديل مي‌شوند که بدون ديگران نمي‌تواند هيچ‌کاري را انجام دهند و از خود هيچ اراده‌اي نخواهند داشت. همسر شما لحظه‌هايي را مي‌خواهد که تنها باشد، با خودش خلوت کند، به دوستانش سر بزند، به ياد روزهاي تجرد فعاليت‌هاي لذتبخشي که دوست دارد انجام دهد و… اين فضا را از همسرتان دريغ نکنيد!
خيلي‌ها فکر مي‌کنند زندگي مشترک يعني بايد همه چيز را با همسرمان به شراکت بگذاريم اما بد نيست بدانيد که اين نقطه، درست نقطه شروع دردسرهايي است که مي‌تواند زندگي را به کام هر دوي شما تلخ کند. نداشتن حريم خصوصي و در نظر نگرفتن اين حريم براي همسرتان، عواقب سنگيني خواهد داشت!
کسي نمي‌گويد شما بايد همه چيز را از همسرتان پنهان کنيد يا درباره هيچ موضوعي از او سؤال نپرسيد. فقط بايد بدانيد چه چيزي در زندگي شما به هم مربوط مي‌شود و حد و مرز اشتراکاتتان چقدر است.
هر يک از ما به‌تنهايي براي خود قلمرويي داريم که مخصوص خود ماست؛ مثل افکاري که در ذهنمان مي‌پرورانيم، اهداف شخصي‌مان و حتي مجموعه رفتارهايي که از ما سر مي‌زند و تمام چيزهايي که ما را به خودمان مي‌شناساند.
اولین باشید که نظر می دهید