ماده 1169 قانون مدني ايران اصلاح گرديد.

قابل توجه علاقه مندان به حقوق خانواده ماده 1169 قانون مدني ايران اصلاح گرديد. اصولا بعد از جدايي زن و شوهر از هم و وقوع طلاق فيمابين آنان ، يكي از مسايل و مشكلات بسيار مهم و اساسي ، موضوع حضانت كودكان مي باشد . حضانت عبارت است از تكليفي قانوني بر عهده پدر يا مادر كودك كه به موجب آن نگهداري و مراقبت از كودك طي دوران مشخص و معيني ، وظيفه يكي از آنان مي باشد . تا قبل از اصلاح ماده 1169 قانون مدني و به موجب ماده قانوني قبلي ، وظيفه نگهداري از كودكان پسر تا سن 2 سال و وظيفه نگهداري از كودكان دختر تا سن 7 سال با مادر و بعد از اين سن، وظيفه نگهداري با پدر بود . اما به موجب اصلاحيه قانوني ، از اين به بعد هم در مورد حضانت پسران و هم در مورد نگهداري دختران ، مادر تا سن هفت سالگي آنان اولويت دارد و پس از اين زمان وظيفه نگهداري با پدر مي باشد . نكته بسيار مهم و قابل توجه ديگر اين كه بعد از سن 7 سالگي نيز در صورت وجود اختلاف بين زن وشوهر در خصوص حضانت كودك ، موضوع از طريق دادگاه حل و فصل خواهد شد . به اين معنا كه اگر بعد از سن 7 سالگي نيز مادر مدعي عدم صلاحيت و توانايي پدر در حضانت و نگهداري از كودك باشد ، دادگاه با رسيدگي به دلايل و مدارك طرفين نسبت به حل اختلاف اقدام مي نمايد . البته با توجه به اين كه هدف نهايي قانونگذار ،در نظر گرفتن مصلحت كودك و رعايت صرفه و صلاح او مي باشد بنابراين چنانچه در دوران قانوني حضانت – هر چند به موجب تكليف قانوني ، وظيفه نگهداري از كودك برحسب مورد بر عهده پدر يا مادر باشد – عدم صلاحيت و شايستگي هر كدام از پدر و مادر توسط ديگري اثبات گردد ، در نتيجه رسيدگي دادگاه نسبت به موضوع ، حق حضانت از كسي كه فقدان شايستگي لازم است ، سلب مي گردد . اصولا بعد از جدايي زن و شوهر از هم و وقوع طلاق فيمابين آنان ، يكي از مسايل و مشكلات بسيار مهم و اساسي ، موضوع حضانت كودكان مي باشد . حضانت عبارت است از تكليفي قانوني بر عهده پدر يا مادر كودك كه به موجب آن نگهداري و مراقبت از كودك طي دوران مشخص و معيني ، وظيفه يكي از آنان مي باشد